فیلیپ زیمباردو (صدا و چهره روانشناسی معاصر)
فیلیپ زیمباردو ( Philip George Zimbardo) زاده ۲۳ مارس ۱۹۳۳ از طریق مجموعه تلویزیونی PBS – TV ، مطالعات روانشناسی ، ظاهر رسانه‌ای ، کتاب‌های پرفروش تجاری و تحقیقات کلاسیک خود ( آزمایش زندان استنفورد ) در سطح بین‌المللی به عنوان “صدا و چهره روانشناسی معاصر” شناخته شده است.
زیمباردو از سال ۱۹۶۸ استاد دانشگاه استنفورد بوده و قبلا در دانشگاه ییل، دانشگاه نیویورک و دانشگاه کلمبیا تدریس می‌کرده است. او همچنین به تدریس در دانشکده کارشناسی ارشد نیروی دریایی در مونتری (دوره‌های روانشناسی تروریسم)مشغول بوده و استاد دانشگاه پالو آلتو (آموزش روانشناسی اجتماعی به دانشجویان تحصیلات تکمیلی بالینی) می باشد . زیمباردو به عنوان یک معلم، محقق، نویسنده، همکار رسانه‌ای و برای خدمت به حرفه روانشناسی جوایز و افتخارات متعددی دریافت کرده است. او جایزه بنیاد وسلاو هاول را برای تمام عمر پژوهشی اش در مورد بررسی شرایط انسان ها دریافت کرده است. بیش از ۴۰۰ نشریه حرفه‌ای او ، شامل ۵۰ کتاب بازرگانی و درسی، قدیمی‌ترین کتاب درسی در روانشناسی، ” روانشناسی ، زندگی و مفاهیم اساسی در روانشناسی ” در هفتمین دوره چاپ آن است.
کتاب معروف او در مورد کمرویی در بزرگسالان اولین مورد از این نوع بود، درمان کمرویی که او در جامعه آغاز کرد و سپس جهت تحقیقات درمانی در دانشگاه پالو آلتو آن را ادامه داد .
علایق تحقیقاتی فعلی او در حوزه روانشناسی اجتماعی تجربی ، و یا هر چیز جالبی برای مطالعه در این حوزه مانند : چشم‌انداز زمان (Time Perspective) ، متقاعد کردن، دیوانگی، خشونت، روانشناسی سیاسی و تروریسم است. شور و شوق فعلی او پروژه تصویربرداری قهرمانان است که به کاوش و تشویق روانشناسی قهرمانان روزمره می‌پردازد.
زیمباردو که به خاطر تلاش‌های شخصی و حرفه‌ای اش برای “قرار دادن روانشناسی برای عموم مردم” معروف است، یک فعال سیاسی اجتماعی نیز بوده است که جنگ‌های دولت در ویتنام و عراق و همچنین سیستم تادیبی آمریکا را به چالش کشیده است.
زیمباردو رئیس انجمن روانشناسی آمریکا (۲۰۰۲)، رئیس انجمن روانشناسی غربی (دو بار)، رئیس شورای روسای انجمن های علمی (CSSP)، و اکنون رئیس بنیاد روانشناسی غربی و همچنین مدیر مرکز سیاست بین رشته‌ای، آموزش، و تحقیق در مورد تروریسم (CIPERT) است.
کتاب‌های اخیر او اثر شیطان (رندوم هاوس، ۲۰۰۷)، زمان پاراداکس (با جان بوید، ۲۰۰۸)، مرگ بچه ها (با نیکیتا دانکن ۲۰۱۲)، و درمان زمان (با ریچارد و رز ماری سوارد، ۲۰۱۲) هستند .